Witaj na stronie Fantasy Storm!

Królestwo Złotej korony to jedno z najpotężniejszych państw północnych. To właśnie tutaj toczy się większość waszych przygód.

Królestwo rządzone jest przed króla Demeriona III z rodu Gryffin. Niczego nie można mu zarzucić, mieszkańcy Królestwa żyją dostatnio, miasta prosperują, handel kwitnie. Demerion dobrze prowadzi politykę wewnętrzną i zagraniczną. Nad bezpieczeństwem Królestwa czuwa silna i zdyscyplinowana armia. Niestety król jest już stary, prawdopodobnie niedługo władzę po nim obejmie jego najstarszy syn- Henrich.

Królestwo nie jest scentralizowane i ciągłe, zostało podzielone na prowincje o dużej suwerenności. Absolutna władza króla roztacza się nad Ziemiami Koronnymi (nazywanymi też Królestwem właściwym).
Lista prowincji:
-Ziemie Koronne (Królestwo właściwe) 

Centrum

-Arcyksięstwo Werdyjskie

Centrum

-Księstwo Immanuela

Północ

-Księstwo Baldurskie

Północ

-Księstwo Filareckie

Południowe wybrzeże

-Związek Morski

Południowe wybrzeże

-Ziemie Szlachetne

Północ

-Prowincje wschodnie

Północny-wschód

Opis prowincji:

Ziemie Koronne
Władca- Król Demerion III
Sąsiedzi- na północy Księstwo Immanuela, na wchodzie Arcyksięstwo Wedyjskie, Na południu Księstwo Filareckie, Zachód- Góry Iglice.
Opis- Najważniejsze miejsce w całym Królestwie, to właśnie to znajduje się Coronis- stolica i jednocześnie siedziba Jego Wysokości Demeriona III. Tereny są zadbane i bogate, aczkolwiek nawet tam nie jest bezpieczne wałęsać się bo lasach. Ziemie koronne obfitują w niewielkie miasteczka i duże osady rolnicze. Wszystko jest o wiele nowocześniejsze niż np na północy, pod względem innowacji Ziemie Koronne ustępują tylko Związkowi Morskiemu.
Najważniejsze miejsca:
-Coronis- Stolica, drugie co do wielkości miast Królestwa. Ulokowane zostało nad Wielką Rzeką i jest jednym z najstarszych miast w tej części świata. Poza królem w Coronis można znaleźć wiele innych bardzo ważnych osobistości: Wielkiego Iluminata Ernesta, który z Coronis nadzoruje wszystkie świątynie Światłości, Hetmana Armii Królewskiej i Wielkiego Mistrza Magii. Do najwspanialszych budynków zaliczyć można Zamek Coronis, wielki uniwersytet katedrę Światłości.
-Ordon- Drugie co do wielkości miasto Ziem Koronnych, znacznie mniejsze niż Coronis, położone bardziej na południe. Miasto Ordon słynie przede wszystkim jako centrum handlu. Poszczycić może się też akademią wojskową, gdzie szkoli się kadra najlepszych oficerów i inżynierów Królestwa.
-Forteca Dister- Obiekt bardzo istotny, ponieważ jest to największy w Królestwie garnizon wojsk.
-Biała Skała- Nazwa góry. To tutaj według legendy sama Światłość koronowała Marcina I na Króla.
-Puszcza Koronna- Nie dajcie się zwieść nazwie, w tym miejscy władza królewska jest tylko tytułowa. Puszcza cięgnie się aż do Gór Iglic. Jest przepełniona najróżniejszymi złymi istotami.

Arcyksięstwo Werdyjskie
Władca- Arcyksiążę Karol Maius.
Sąsiedzi- Od zachodu- Ziemie Koronne, Od Północy Księstwo Immanuela i Wschodnie Prowincje, od południa Związek morski, od wschodu, Góry Werdyjskie.
Opis- Arcyksięstwo jest dość dobrze zorganizowane i żyje się w nim całkiem dobrze, ale blednie przy chwale Ziem Koronnych. Tereny te zarządzane są z Werden- siedziby Arcyksięcia. Pech chce, że jest on ogromnym zwolennikiem niezależności księstwa, czym w obecnych czasach robi więcej szkody niż pożytku. Blokuje na swoim terenie nawet dekrety, których wprowadzenie mogłoby poprawić życie w tym rejonie. Tereny te obfitują w lasy, głównie w pobliżu Śpiewnej Rzeki. Arcyksięstwo przoduje w Królestwie pod względem liczby wyznawców Merei.
Najważniejsze miejsca:
-Werden- siedziba Arcyksięcia Karola. Dość duże miasto. Znajduje się w nim największa w Królestwie świątynia Pyrrusa, jako przeciwwaga dla kultu Światłości, Książę robi wszystko by dać swoim ziemią więcej autonomii. Odwieczną chlubą Werden jest wielka biblioteka- ogromny kompleks budynków wypełnionych księgami. Uczeni przyjeżdżają do niej z całego Królestwa i a czasem i  z innych północnych państw.
-Brama Wilhelma- twierdzą strzegąca przełęczy, która łączy Królestwo z północnymi ziemiami Manuelos. Ponieważ tamten kraj troszczy się głównie o swoje ziemie nadmorskie, w każdej chwili z tej strony może nadejść atak. Forteca została nazwana od imienia Wilhelma- Władcy ziem Werdyjskich, który jeszcze przed ustanowieniem Arcyksięstwa przyszedł Królestwu na odsiecz.
-Wąwóz Wyjących Wiatrów- nikt naprawdę nie wie skąd wzięła się ta nazwa, wiatry wieją tam takie same jak wszędzie. Miejsce to jest o tyle niebezpieczne, że znajdują się tam pozostałości nekropolii sprzed dwóch i pół tysiąca lat. Po dziś dzień czuć tam plugawą nekromanką magię.
-Elfland- Niewielki obszar na południu Księstwa, gdzie postanowiły osiedlić się elfy. Płacą one ogromne trybuty Arcyksięciu i Królowi za prawo do niezależności i obrony przed intruzami. Nie należy wchodzić tam bez pozwolenia, elfy nie lubią  nieproszonych gości.

Księstwo Immanuela
Władca- Książę Teodor Scotberg
Sąsiedzi- od północnego zachodu- Ziemie Szlachetne, od zachodu- Góry Iglice, od południa- Ziemie Koronne, od północy- Księstwo Baldurskie, -Od wschodu- Wschodnie Prowincje i Arcyksięstwo Werdyjskie.
Opis- Problemem tego miejsca jest fakt, że graniczy ono ze wszystkimi okolicznymi prowincjami. Chcąc nie chcąc, Książę musi angażować się w politykę wszystkich sąsiadów. W przypadku wojny prędzej czy później przetoczy się ona przez te tereny.
Księstwo Immanuela jest chłodniejsze niż Królestwo, ale wystarczająco ciepłe by rolnictwo sprawnie się tam rozwijało. Przepływają tamtędy dwie największe rzeki Królestwa: Wielka Rzeka i Śpiewna Rzeka. Im dalej na północ, tym bardziej kult Światłości ustępuje religii Viga.
Teodor Scotberg jest dobrym gospodarzem. Jako swój główny cel wyznaczył sobie dokończenie polityki ojca- wzmacnia sieć fortec i umocnień na wypadek najazd.
Najważniejsze miejsca:
-Dogrand- stolica księstwa. Jak to na północy miasto to jest mniejsze niż np. te ze Związku Morskiego i Ziem Koronnych. Książę Teodor przeprowadził niedawno remont murów, w całym Królestwie jest tylko kilka miast, które dorównują jakością fortyfikacji Dograndowi. W mieście tym kończy się szlak lądowy prowadzący z Ziem Szlachetnych.

Księstwo Baldurskie
Władca- Książę Jakub Rubens
Sąsiedzi- od południowego zachodu- Ziemie Szlachetne, od południa- Księstwo Immanuela, od południowego wschodu- Wschodnie Prowincje, od północy- Góry Starszych Czasów.
Opis- Wśród wszystkich prowincji na północy Królestwa Złotej Korony, to właśnie Księstwo Baldurskie lśni najmocniej światłem cywilizacji. Najbardziej na północ wysunięta królewska prowincja, w której żyje najwięcej w całym królestwie krasnoludów, kult Viga ma najwięcej do powiedzenia, a prawo jest strzeżona i jak dotąd skrupulatnie przestrzegane.
Na północy swoje źródła ma Wielka Rzeka, będąca jednocześnie handlową bramą do świata zewnętrznego.W tych górzystych okolicach wydobywa się ogromne ilości minerałów i rud, z potęgą baldurskiego wydobycia może równać się tylko górnictwo Ziem Koronnych. Technologia mająca swoje korzenie w krasnoludzkich kuźniach nadal przoduje w Królestwie.
Książę Jakub Rubens, mimo surowości i milczącego usposobienia, dba o swoje ziemie. Osobiście dowodzi solidnym oddziałem rycerstwa, pilnuje przestrzegania prawa oraz wolności handlu ze światem zewnętrznym. Co najważniejsze, doskonale dba on o dobre stosunki między krasnoludami a ludźmi, co obu stronom przynosi znaczne korzyści.
Najważniejsze miejsca:
-Vigburg- stolica księstwa, wspaniałe, piękne miasto położone pomiędzy dwoma górami: Miedzianą i Granitową. Tutaj swoją siedzibę ma książę Rubens. Do ważnych miejsc zaliczyć można przede wszystkim dwa: największą w kraju świątynię Viga i ogromną akademię techniczną, w której kształcą się najlepsi inżynierowie.
-Baldia- jedno z najstarszych miast księstwa, z racji położenia tuż przy samej Wielkiej Rzece, w mieście tym spotykają się handlarze z całego królestwa. Znajduje się tu ogromna giełda rud i minerałów.
-Maraz Cerg- typowo krasnoludzkie miasto, w którym ludzi jest mniej niż jedna piąta. Podlega ono jednak pod prawo królewskie i książęce.
-Ostatni Szczyt- na zboczu tej góry stoi potężna forteca, mająca na celu ochronić ludność księstwa przed zagrożeniami. Dalej na północ znajdują się już tylko Opuszczone Pustkowia.
Reszta wkrótce

Księstwo Filareckie
Władca- Książę Manolin Falkland
Sąsiedzi- Od północy- Ziemie Koronne, od zachodu- Góry Iglice, od południowego zachodu- Państwo Morgand, od wschodu- Związek Morski, od południa Morze Wichrów.
Opis- Przez wiele lat tereny księstwa podlegały bezpośrednio pod Ziemie Koronne. Król potrzebował jednak kogoś, kto skutecznie pokieruje obroną przeciwko wiecznie łakomym na królewskie ziemie lordom Morgandu. Poza tym Księstwo Filareckie jest doskonałą przeciwwagą dla Związku Morskiego, niestety wybrzeże nie jest tutaj tak dogodne, lecz wystarczająco dobre, by morski handel mógł tu kwitnąć. Z niewyjaśnionych przyczyn w księstwie tym pełno jest różnorakich bestii i ogromu spaczeńców. Przeciwstawiają im się liczni, doskonale wyszkoleni łowcy.
Władcą Księstwa Filareckiego jest książę Manolin Falkland- najmłodszy z książąt królestwa. Nie wprawił się jeszcze w rządzeniu, ale w porównaniu do swojego poprzednika, Hansa Falklanda, jest chodzącym ideałem.
Inne księstwa zazdroszczą Księstwu Filareckiemu jego pięknego krajobrazu. Ogrom naturalnych terenów i największa ilość zarośniętych ziemi w całym Królestwie sprawia, że miejsce to wygląda naprawdę urokliwie, aż chce się je odwiedzać. Niestety, lasy i bagna od lat nie są bezpieczne.
Najważniejsze miejsca:
-Santre- jedno z największych miast królestwa, jedynie z wielkuch przybrzeżnych, które nie należy do Związku Morskiego. Zarówno król jak i książę wykorzystują tą sytuację, by zmniejszyć wpływy lordów Związku. Jest to też stolica krajowego handlu rybami.
-Magras- stolica księstwa, siedziba rodu Falklandów, drugie co do wielkości miasto księstwa. Położenie nad rzeką zielenicą daje miastu możliwości prowadzenia dochodowego handlu. Znane w całym Królestwie są ogrody, założone jeszcze za czasów pierwszego rodu księstwa- Filaretów.
-Wielkie bagnisko- miejsce szczerze znienawidzone przez okolicznych mieszkańców i władzę Księstwa. To jedno z największych bagien świata, bardzo niebezpieczne i grząskie. Łatwo się w nim zgubić, jeszcze łatwiej zatonąć w zdradliwym błocku. Najgorzej jednak ze straszliwymi bagiennymi potworami i oddziałami bobołaków, które w okolicach mają swoje liczne siedziby.
-Forteca Świętego Wartownika- położona na Wzgórzu Świętego Wartownika, ogromny zamek strzegący przejścia do Morgandu. Cieszy się opinią niezdobytego. Na razie stacjonuje w nim mniejsza ilość wojska, od dawna stosunki z Morgandem nie były takie pomyślne.

Ostatnio edytowany przez Alberich (2011-11-04 19:46:08)